Γράφει ο Απόστολος Μεμτσούδης
Δάσκαλος
Βρες τα εργαλεία και σκάψε
μέσα σου…
Γεια σας αγαπημένοι μου φίλοι. Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από την πρώτη μας
συνάντηση. Τι σου είναι αυτός ο χρόνος! Μαζί θα ταξιδέψουμε για άλλη μία χρόνια
μέσα σε ιστορίες που θα μας διδάξουν, θα μας προβληματίσουν και θα μας κάνουν
να αισθανθούμε. Δέσε τη ζώνη σου, κλείσε τα μάτια, άνοιξε την καρδιά σου
και…ΦΥΓΑΜΕ!
Τώρα που αρχίζει η νέα σχολική χρονιά, όλοι έχουμε άγχος και ένταση για
αρκετά ζητήματα. Κι όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι! Οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι
συμμαθητές μας, ο διευθυντής του σχολείου, εγώ ο ίδιος! Πολλά ερωτήματα
γυρίζουν στο κεφάλι μας. Πώς θα πάω τη νέα χρονιά; Θα τα καταφέρω; Θα έχω
φίλους; Θα περνώ καλά; Τι θα γίνει αν συμβεί αυτό ή το άλλο; Τελικά πού
κρύβεται αυτή η δύναμη που θα μας κάνει δυνατούς για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε όλες τις δυσκολίες, προκλήσεις και προσκλήσεις της νέας σχολικής χρονιάς. Ψάχνουμε όλοι λύσεις…
Κάποτε ήταν ένας καλοσυνάτος γεράκος και κάθε βράδυ για πολλά χρόνια έβλεπε
το ίδιο όνειρο. Ονειρευόταν ότι περπατούσε κι έφτανε σε μία λίμνη δύο τρεις
ώρες μακριά από το χωριό του. Εκεί
υπήρχε ένας τεράστιος πλάτανος και ένα φυλάκιο με έναν φρουρό. Ακολούθως,
έσκαβε ακριβώς ανάμεσα στον πλάτανο και το φυλάκιο και έβρισκε ένα μεγάλο
μπαούλο με χρυσάφι! Μία μέρα αποφάσισε να πάει μέχρι εκεί. Όντως, έφτασε στη
λίμνη, είδε το φυλάκιο, το φρουρό και τον πλάτανο. Δεν μπορούσε όμως να πάει να
σκάψει ανάμεσα στο φυλάκιο και τον πλάτανο, διότι ο φρουρός θα τον έδιωχνε.
Το σκέφτηκε αρκετά και αποφάσισε να πάει στο φρουρό και να του πει το
όνειρό του. Όταν ο φρουρός άκουσε το γεράκο, έβαλε τα γέλια. «Έχεις τρελαθεί
εντελώς γέρο», του αποκρίθηκε. «Κι εγώ βλέπω ότι πηγαίνω σε ένα σπίτι ενός
γέρου, το οποίο απέχει τρεις ώρες από εδώ και σκάβω κάτω από τα ντουλάπια της
κουζίνας και βρίσκω ένα μπαούλο με χρυσάφι. Τι πρέπει να κάνω τώρα; Να πηγαίνω
σε όλα τα σπίτια των γέρων που απέχουν τρεις ώρες περπάτημα από εδώ και να
ψάχνω τις κουζίνες τους;», του είπε αυστηρά και τον έδιωξε. Ο γεράκος τον
ευχαρίστησε και έφυγε για το σπίτι του, διότι σκέφτηκε ότι μπορεί ο θησαυρός,
τελικά να βρίσκεται στο ίδιο του το σπίτι. Μόλις έφτασε, πήρε τον κασμά έσκαψε
κάτω από το νεροχύτη και βρήκε ένα μπαούλο γεμάτο με χρυσάφι! Τελικά, πολλές
φορές, αν όχι όλες, ο «θησαυρός» που ψάχνουμε είναι σε απόσταση αναπνοής από εμάς τους ίδιους!
Η αλήθεια, η δύναμη, η ζωντάνια βρίσκεται μέσα μας! Πρέπει να σκάψουμε μέσα
στον ίδιο μας τον εαυτό για να βρούμε αυτό που ο καθένας μας αξίζει και
δικαιούται. Μόνο εσύ καλέ μου φίλε, καλή μου φίλη μπορείς να σκάψεις μέσα στην
ψυχή σου και τα θέλω σου. Μονό εσύ μπορείς να πετύχεις όλους τους φετινούς σου
στόχους. Απλά, βρες τα εργαλεία και ψάξε μέσα σου.
Καλή και δημιουργική μας χρονιά...
